Śmierć kliniczna to stan, w którym zatrzymują się funkcje życiowe organizmu, takie jak bicie serca, oddychanie oraz aktywność mózgu. Według definicji medycznej śmierć kliniczna następuje w momencie, gdy brak jest krążenia krwi oraz oddychania. Oznacza to, że organizm przestaje otrzymywać tlen oraz substancje odżywcze potrzebne do funkcjonowania, co prowadzi do nieodwracalnych uszkodzeń mózgu i innych organów.

Przyczyny śmierci klinicznej są różnorodne i zależą od indywidualnych uwarunkowań pacjenta. Najczęściej występującymi przyczynami są zatrzymanie akcji serca, udar mózgu, wylew krwi do mózgu, zawał serca czy wypadki komunikacyjne. Niemniej jednak nawet w przypadku, gdy człowiek dozna śmierci klinicznej, istnieją szanse na jego ratunek.

Współczesna medycyna oferuje różnego rodzaju metody ratowania pacjentów w stanie śmierci klinicznej. Jednym z najbardziej znanych i skutecznych sposobów jest zastosowanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Polega ona na prowadzeniu szeregu działań mających na celu przywrócenie krążenia krwi oraz oddychania. W sytuacjach, gdy tradycyjne metody ratowania nie przynoszą skutku, stosuje się też metody nowoczesne, takie jak hipotermia terapeutyczna, która polega na obniżeniu temperatury ciała pacjenta.

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów śmierci klinicznej jest fakt, że często zdarza się, że pacjenci, którzy ją przeżyli, opowiadają o swoich doświadczeniach, takich jak wyjście ze swojego ciała, spotkanie z bliskimi, którzy już odeszli czy też doświadczenie światła. Te zjawiska mogą być związane z halucynacjami spowodowanymi brakiem tlenu w mózgu, jednak nie brakuje także ludzi, którzy twierdzą, że są to prawdziwe doświadczenia pozazmysłowe.